حریم خصوصی (محرمانگی) به این معناست که شما حق دارید با شخص یا اشخاصی صحبت کنید و آن ها نباید اطلاعات خصوصی شما را به شخص دیگری منتقل کنند، مگر با رضایت شما.
حریم خصوصی قانونادر موراد زیر ضمانت شده است:
- پزشکها و سایر کارمندانِ کادر پزشکی از نظر حرفه ای متعهد به حفظ اطلاعات محرمانه هستند. آن ها اجازه ندارند هیچ گونه اطلاعاتی را درباره بیمارانشان با دیگران به اشتراک بگذارند. چند مورد استثنا در قانون وجود دارد. مثلاً: برای محافظت از بیماری که قربانی رفتار سوءاستفاده گرانه جنسی قرار گرفته است.
- سازمانهای اجتماعی مانند مراکز شغل (UWV) و سازمانهای ممدکاری اجتماعی نیز دارای راز داری حرفه ای (حریم خصوصئ) هستند.
-
برای سازمان ها در حوزه مراقبت های سلامتی (روحی)، آموزش، نگهداری کودکان، مددکاری اجتماعی، رفاه کودکان و نوجوانان و حقوق پروتکلی برای گزارش علائم خشونت خانوادگی (خانگی) و سوء استفاده از کودکان وجود دارد یعنی این متخصصین مجبور به گزارش چنین علائمی هستند.
حریم خصوصی بزرگسالان
کودکان تا سن ۱۸ سالگی به طور رایگان از طریق بیمه سلامت اولیای خود بیمه سلامت دارند، برای بیمه استاندارد ( بیمه پایه basispakket) و بیمه های مکمل این طبق قانون است. کودکان احتیاج به گرفتن بیم جداگانه ندارند.
اگر بخواهند دیدارشان با دکتر عمومی را مخفی نگه دارند میتوانند از دکتر بخواهند در صورت حساب مشکل دیگری را بنویسد.
این در مورد سقط جنین نیز ممکن است.