وضعیت HIV

قانون هلند هر نوع تبعیض به خاطر وضعیت سلامت را ممنوع کرده است. یعنی با یک فرد مبتلا به HIV باید مانند هر فرد دیگری برخورد کرد.

این همیشه خود فرد HIV-مثبت است که تصمیم می‌گیرد درباره عفونت به دیگران اطلاعات بدهد یا خیر.

شما از طریق تماس اجتماعی به HIV مبتلا نمی‌شوید مثلاً در صورت استفاده مشترک از یک لیوان یا بشقاب با فرد مبتلا به HIV یا با لمس کردن یا بوسیدن یکدیگر.

اگر حادثه‌ای برای شخص HIV-مثبت اتفاق بیفتد، کمک‌های اولیه معمول کافی هستند تا از ابتلای دیگران به ویروس جلوگیری کند. بنابراین کارفرما نمی‌تواند از پذیرفتن فرد مبتلا به HIV طفره رفته یا او را اخراج کند تنها به این دلیل که او می‌تواند رخطری برای سلامت همکاران یا مشتریان باشد.

فرد HIV-مثبت مجبور نیست وضعیت سلامت خود را برای همکاران یا رئیسش توضیح دهد. اگر رئیس‌تان را در جریان بگذارید، مصرف داروها و پزشک رفتن در ساعات کاری برایتان آسان تر خواهد بود.

اگر سوالاتی در این مورد دارید یا می‌خواهید تبعیضی را گزارش دهید، با سازمان‌های متخصص در این حوزه تماس بگیرید.

HIV و سفر

برای سفرهای کمتر از 3 ماه، تعداد اندکی از کشورهای جهان هستند که تست HIV را درخواست می‌کنند و از ورود افراد HIV-مثبت جلوگیری می‌کنند. بیشتر کشورها برای اقامت‌های طولانی‌تر محدودیت‌هایی دارند. در اتحادیه اروپا، در حال حاضر برای افراد HIV-مثبت هیچ محدودیت مسافرتی وجود ندارد. اطلاعات بیشتر را می‌توانید در www.hivtravel.org پیدا کنید.

می‌توانید کپی نسخه داروهای خود را با خود داشته باشید تا بتوانید به سوالات درباره داروهایی که همراه دارید در سر مرز جواب دهید.

دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی

هلندیها و افرادی که جواز اقامت دایم دارند هزینه‌های پزشکی خود را از بیمه سلامت خود دریافت می‌کنند.

افرادی که اقامت قانونی ندارند، می‌توانند از طریق روند مراقبت‌های پزشکی اضطراری به درمان وداروها دسترسی پیدا کنند.

پزشکها و سایر کارمندان کادر پزشکی از نظر حرفه‌ای متعهد به حفظ محرمانه اطلاعات (حریم خصوصی) هستند.