Dostęp do opieki zdrowotnej
W Holandii istnieje wiele usług i specjalistów, którzy mogą Ci pomóc, jeśli potrzebujesz informacji na temat zdrowia, masz problem zdrowotny lub znajdujesz się w sytuacji awaryjnej.
To, gdzie należy udać się po pomoc, zależy od miejsca zamieszkania i statusu azylowego. W Holandii w przypadku choroby zawsze najpierw należy skonsultować się z lekarzem pierwszego kontaktu. Oprócz lekarza rodzinnego w Holandii są również lekarze specjaliści, na przykład w szpitalach. Wiedzą dużo o jednej części ciała, na przykład o sercu lub płucach, albo o konkretnej chorobie. Oprócz tych lekarzy można również udać się do dentysty, zbadać wzrok u optyka, udać się do fizjoterapeuty, położnej, domu opieki, organizacji opieki nad młodzieżą lub Gminnej Opieki Zdrowotnej (GGD). W celu uzyskania opieki niemedycznej, takiej jak wsparcie praktyczne lub psychospołeczne, można zwrócić się do organizacji pracy socjalnej.

Kobieta idąca do lekarza
Pobyt w ośrodku dla osób ubiegających się o azyl (AZC)
Ośrodek dla osób ubiegających się o azyl oferuje opiekę medyczną wszystkim mieszkającym tam osobom ubiegającym się o azyl, niezależnie od ich statusu azylowego. W ośrodku dla osób ubiegających się o azyl mogą oni skonsultować się z lekarzem, położną lub opiekunem młodzieży, a także otrzymać skierowanie do szpitala. Osoby ubiegające się o azyl mają prawo do takiej samej opieki medycznej jak Holendrzy, są ubezpieczone za darmo i nie muszą nic płacić. Dla młodzieży do 18 roku życia leczenie u dentysty jest również płatne.
Wszystkie osoby ubiegające się o azyl, które mają problemy medyczne lub pytania, mogą zgłosić się do centrum w godzinach konsultacji. Pierwsza konsultacja często odbywa się z asystentem lekarza. Asystent lekarza decyduje, czy konieczna jest wizyta u pielęgniarza/pielęgniarki lub lekarza pierwszego kontaktu. Asystent lekarza umówi Cię na wizytę. Możesz również zostać skierowany do szpitala.
Co zrobić, jeśli nie mam zezwolenia na pobyt?
Każdy, kto przebywa w Holandii dłużej niż trzy miesiące bez ważnego zezwolenia na pobyt, jest uważany za „nieudokumentowanego”. Osoby nieposiadające dokumentów nie mogą ubezpieczyć się od kosztów opieki zdrowotnej, ale mają prawo do niezbędnej opieki medycznej.
Miejsce zamieszkania w gminie (osoby, którym przyznano azyl)
Gdy osoba ubiegająca się o azyl otrzyma zezwolenie na pobyt, w języku niderlandzkim nazywa się ją statushouder. Centralna organizacja ds. przyjmowania osób ubiegających się o azyl (COA) przydziela Cię do gminy. Po przeprowadzce do gminy należy zgłosić się do ubezpieczenia medycznego. W wielu gminach jest to organizowane zbiorowo. Jeśli potrzebujesz pomocy, możesz skontaktować się z Holenderską Radą ds. Uchodźców. Następnie można zarejestrować się u lekarza pierwszego kontaktu. Płacisz własne składki ubezpieczeniowe i nadwyżkę ubezpieczenia medycznego (eigen risico), a czasami także składki ubezpieczeniowe na pokrycie kosztów leków lub leczenia (eigen bijdrage).
Co to jest opieka medycznie niezbędna?
Prawo do opieki medycznej jest podstawowym prawem dla każdego, nawet dla osób, które nie posiadają zezwolenia na pobyt. Prawo do medycznie niezbędnej opieki jest ustanowione w prawie.
Lekarz decyduje, czy opieka medyczna jest konieczna, czy nie. Opieka niezbędna z medycznego punktu widzenia to coś więcej niż opieka, którą można uzyskać na szpitalnym oddziale ratunkowym. Może to być zarówno opieka lecznicza, jak i profilaktyczna w szpitalu lub u lekarza. Zasadniczo polega ona na niezbędnej i odpowiedniej opiece. Obejmuje to konsultację w sprawie antykoncepcji lub aborcji.
Lekarz i inni pracownicy służby zdrowia są prawnie zobowiązani do szacunku dla prywatności pacjenta i zachowania poufności informacji, które posiadają na jego temat.
Jeśli nie jesteś w stanie pokryć kosztów opieki zdrowotnej, lekarz lub świadczeniodawca może zadeklarować wydatki w centralnym biurze administracyjnym. Niektóre szpitale i apteki mają podpisane umowy z centralnym biurem administracyjnym. Zapytaj swojego lekarza rodzinnego, do którego konkretnie szpitala lub apteki możesz się udać.
Co powinienem zrobić, aby uzyskać niezbędną opiekę medyczną?
Jeśli mieszkasz w Holandii bez ważnego pozwolenia na pobyt i bez ubezpieczenia medycznego, masz prawo do niezbędnej opieki medycznej. W przypadku problemów, które nie zagrażają życiu, można skontaktować się z lekarzem pierwszego kontaktu lub, wieczorem lub w weekend, z dyżurem lekarza pierwszego kontaktu (huisartsenpost) w miejscu zamieszkania. Lekarz pierwszego kontaktu może skierować pacjenta do specjalisty w szpitalu w celu przeprowadzenia dalszych badań. W tym celu otrzymasz list polecający. W razie wypadków lub sytuacji zagrażających życiu można udać się do szpitalnego oddziału ratunkowego. Każdy szpital ma taki oddział, nie trzeba mieć skierowania. Jeśli potrzebujesz karetki, możesz zadzwonić pod bezpłatny numer 112.
Jakie mam prawa, jeśli posiadam zezwolenie na pobyt?
Osoby, które posiadają zezwolenie na pobyt, ale nadal mieszkają w jednym z ośrodków dla osób ubiegających się o azyl, mogą korzystać z usług opieki zdrowotnej w tym ośrodku.
Po przeniesieniu się z ośrodka dla osób ubiegających się o azyl do gminy i zarejestrowaniu się w systemie ubezpieczeń medycznych, otrzymuje się kartę ubezpieczenia medycznego. Od tego momentu możesz korzystać z opieki zdrowotnej w swojej gminie i zarejestrować się u lekarza pierwszego kontaktu.
Co zrobić, jeśli pracownik służby zdrowia nie mówi w moim języku?
Podczas pobytu w ośrodku dla osób ubiegających się o azyl tłumacze są dostępni do komunikacji z pracownikami służby zdrowia.
Co powinieneś zrobić, jeśli otrzymałeś azyl, mieszkasz w gminie i potrzebujesz tłumacza na wizytę u lekarza lub w szpitalu? W takim przypadku koszty tłumacza są pokrywane przez świadczeniodawcę. W tym celu podmiot świadczący opiekę zdrowotną (lekarz pierwszego kontaktu, szpital lub inny podmiot świadczący opiekę zdrowotną) zazwyczaj ma specjalne ustalenia z tłumaczem ustnym lub pisemnym. Jako osoba posiadająca status uchodźcy masz prawo do tłumacza telefonicznego podczas wizyty u lekarza pierwszego kontaktu w celu konsultacji lub leczenia. Prawo to przysługuje do 6 miesięcy po zarejestrowaniu się w gminie.
Ważne jest, aby wiedzieć, że tłumacz ustny:
- jest zobowiązany do zachowania tajemnicy zawodowej;
- będzie mówić w pierwszej osobie (“I”);
- jest neutralny i tłumaczy wszystko, co zostało powiedziane, bez dodawania, zmieniania lub pomijania informacji;
- jest bezpłatny z punktu widzenia pacjenta.
Tłumacz ustny tłumaczący rozmowę pracownika służby zdrowia oraz pacjenta.